گل یاس

يكى از مشكلات عمده انسان، به ويژه، در عصر كنونى فقدان آرامش روانى، امنيت خاطر و اطمينان قلبى است كه باعث گشته برخى دانشمندان دوران كنونى را «عصر اضطراب» بنامند. چه بايد كرد تا وضع موجود اصلاح گردد و زندگى رنگارنگ اين زمانه رنگ يكپارچگى و توحيد به خود بگيرد كه خداوند فرمود: «رنگ خدايى نيكوترين رنگ‌ها است». «2» از نگاه دين، يگانه چيزى كه مى‌تواند به صورت حقيقى آسايش و آرامش انسان را تأمين كند، اتصال و ارتباط با خداست. قرآن كريم با تأكيد اعلام مى‌كند كه آرامش روان فقط در سايه توجه به خداوند امكان پذير است:الَّذينَ آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ. (رعد: 28)
آنها كسانى هستند كه ايمان آورده اند، و دلهايشان به ياد خدا مطمئن (و آرام) است، آگاه باشيد، تنها با ياد خدا دلها آرامش مى‌يابد.
علامه طباطبائى اين حصر را بدين گونه تبيين مى‌كند كه «انسان در راه دستيابى به سعادت و ايمنى از بدبختى به هر وسيله‌اى كه دسترسى داشته باشد چنگ مى‌زند، اما همه اين وسايل و اسباب اگر از يك جهت غالب و توانا باشند، از جهت ديگر مغلوب و ناتوانند، جز خداوند متعال كه تواناى مطلق است و ناتوانى در او راه ندارد.» «1» پيشينه موضوع‌ موضوع بهداشت روانى از زمانى كه بشر وجود داشته و به ويژه زندگى اجتماعى را شروع كرده، مطرح بوده است. انسان همواره سلامت خويش را دوست داشته و تمهيدات فراوانى در پيشگيرى از انواع بيماريها و گرفتاريهاى روانى فراهم ساخته و براى مقابله با فشارهاى روانى بسيار تلاش كرده است. در طول تاريخ، دين پشتوانه‌اى محكم براى سلامت و بهداشت روان و مقابله با فشارهاى روانى بوده است. در ديدگاه اسلامى سلامت و بهداشت روان، از اهميت ويژه‌اى برخوردار است. در متون روايى احاديث بسيارى به اين موضوع اختصاص دارد. احاديث مربوط به بهداشت روانى، ضمن برتر شمردن آن بر بهداشت جسمى و بدنى، از آن به «تقوى القلب» تعبير كرده‌اند، همچنين در احاديث متعدد از آفات و بيماريهاى نفس سخن به ميان آمده است و در حقيقت، به آسيب شناسى بهداشت روانى پرداخته شده است.(بهداشت روانى خانواده، یدالله کوثری، جلد : 1 صفحه 16- 18.